وکیوم تراپی چگونه به درمان زخم کمک می کند

وکیوم تراپی چگونه به درمان زخم کمک می کند

وکیوم تراپی (VAC) نوعی درمان برای کمک به بهبود زخم است که همچنین با نام درمان فشار منفی نیز شناخته می شود. در طول درمان، یک دستگاه فشار هوای روی زخم را کاهش می دهد. این کار می تواند به بهبود زخم کمک کند.

درک سیستم وکیوم تراپی زخم

سیستم وکیوم زخم چندین قسمت دارد. پانسمان فوم و یا گاز به طور مستقیم بر روی زخم قرار می گیرند. پانسمان هر 24 تا 72 ساعت تعویض می شود. یک فیلم چسبناک، پانسمان و زخم را پوشانده و مهروموم می کند. یک لوله زهکشی از زیر چسب فیلم می آید و به یک پمپ وکیوم قابل حمل متصل می شود. این پمپ فشار هوا بر روی زخم را از بین می برد. اینکار ممکن است به طور مداوم و یا دوره ای انجام شود. در طول درمان، شما نیاز به حمل پمپ قابل حمل به هر جا که می روید دارید.

چرا از وکیوم تراپی استفاده می شود؟

شما ممکن است برای زخم هایی که اخیرا ایجاد شده ویا برای درمان زخم های مزمن به این روش نیاز داشته باشید. زخم مزمن زخمی است که با گذشت زمان درمان نمی شود. زخم مزمن می تواند در افراد مبتلا به دیابت رخ دهد. اگر اخیرا یک گرافت پوستی داشته اید، ممکن است به وکیوم زخم نیاز داشته باشید. همچنین  ممکن است برای درمان یک زخم بزرگ نیاز به وکیوم تراپی داشته باشید. زخم های بزرگ می توانند مدت زمان بیشتری برای بهبود نیاز داشته باشند.

یک سیستم وکیوم زخم می تواند به سرعت بهبود زخم شما کمک کند از طریق:

• تخلیه مایع اضافی از زخم
• کاهش تورم
• کاهش باکتری در زخم
• مرطوب و گرم نگه داشتن زخم شما
• کمک به نزدیک شدن لبه های زخم
• افزایش جریان خون به زخم شما
• کاهش التهاب

وکیوم زخم مزایای دیگری را نسبت به سایر انواع مراقبت از زخم ارائه می دهد از جمله اینکه ممکن است ناراحتی کلی شما را کاهش دهد. معمولا دفعات تعویض پانسمان کمتر می شود و ممکن است  پانسمان ها ساده تر در جای خود ثابت شوند.

خطرات وکیوم تراپی زخم

وکیوم دارای برخی از خطرات نادر است، مانند:

• خونریزی (که ممکن است شدید باشد)
• عفونت زخم
• ارتباط غیر طبیعی بین روده و پوست (فیستول روده)

آموزش مناسب در تعویض پانسمان می تواند به کاهش احتمال این عوارض کمک کند. همچنین، درمانگر زخم شما به دقت وضعیت شما را بررسی کرده و به شما اطمینان می دهد که شما یک کاندید خوب برای درمان هستید. مشکلات خاص می تواند خطر ابتلا به عوارض را افزایش دهند که موارد زیر را شامل می شوند:

• اعضای بدن یا رگ های خونی نمایان
• خطر بالای خونریزی از یک مشکل پزشکی دیگر
• عفونت زخم
• عفونت استخوانی نزدیک به زخم
• بافت زخم مرده
• بافت سرطانی
• پوست شکننده، از جمله به علت استفاده از استروئید موضعی یا پیری
• آلرژی به چسب
• گردش خون بسیار ضعیف به زخم شما
• زخم های نزدیک به مفاصل که ممکن است به دلیل تحرک دوباره باز شوند

درمانگر زخم شما خطراتی که برای شما وجود دارد را با شما مورد بحث قرار خواهد داد. اطمینان حاصل کنید که با او درباره همه سوالات و نگرانی های خود صحبت کنید.

آماده شدن برای وکیوم تراپی زخم

به احتمال زیاد نیازی به انجام کار زیادی برای آماده سازی برای وکیوم زخم نیست. در بعضی موارد، قبل از انجام این درمان، ممکن است نیاز باشد صبر کنید. برای مثال، ممکن است در صورت عفونی بودن زخم، نیاز باشد درمانگر زخم ابتدا عفونت را برطرف کند. همچنین ممکن است نیاز باشد که بافت مرده یا آسیب دیده از زخم شما جدا شود.

شما یا مراقب شما ممکن است نیاز به آموزش در مورد نحوه استفاده از دستگاه وکیوم زخم داشته باشید. این کار در صورتی انجام می شود که بتوانید وکیوم تراپی زخم را در خانه داشته باشید. در موارد دیگر ممکن است نیاز به وکیوم تراپی زخم در یک کلینیک زخم داشته باشید.

در روز انجام وکیوم تراپی زخم شما:

متخصص زخم، زخم شما را با پانسمان فوم یا گاز می پوشاند. یک فیلم چسبنده بر روی پانسمان و زخم گذاشته خواهد شد. این فیلم زخم را مهر و موم می کند. فوم به یک لوله زهکشی وصل می شود که به پمپ خلاء متصل است. این پمپ قابل حمل است. هنگامی که پمپ روشن می شود، مایع را از طریق فوم و لوله تخلیه می کند. پمپ ممکن است به طور مداوم کار کند، یا ممکن است به حالت خاموش و روشن تغییر حالت دهد. تنظیمات دقیق برای شما به نوع خاصی از سیستم خلاء زخمی که استفاده می کنید،‌ بستگی دارد.

مراقبت های زخم شما

شما ممکن است یک بار در روز به تعویض پانسمان نیاز داشته باشید. ممکن است دفعات تعویض پانسمان با توجه به زخم شما کمتر یا بیشتر شود. ممکن است شما یا مراقب شما برای انجام این کار در خانه آموزش ببینید یا ممکن است توسط یک درمانگر زخم معاینه و تعویض شود. درمانگر شما ممکن است داروی مسکن تجویز کند. اینکار برای جلوگیری یا کاهش درد در طول تعویض پانسمان است.

شما احتمالا باید چندین هفته یا چند ماه از سیستم وکیوم زخم استفاده کنید. در طول این مدت، پمپ قابل حمل وکیوم را به هر جا که می روید، حمل می کنید.

تغذیه برای بهبود زخم

در طول این مدت مطمئن شوید که یک رژیم غذایی سالم را دنبال کنید. اینکار لازم است تا زخم بهبود یابد و از عفونت جلوگیری شود. درمانگر شما می تواند اطلاعات بیشتری راجع به اینکه در طول این مدت چه چیزهایی را در رژیم غذایی خود قرار دهید، در اختیار شما بگذارد.

اگر وضعیت پزشکی دارید که به زخم شما منجر شده است، مانند دیابت، دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید. این دستورالعمل ها می تواند به شما در جلوگیری از زخم های آینده کمک کند.

مراقبت های پیگیری

درمانگر شما به دقت روند بهبود زخم شما را نظارت می کند. اطمینان حاصل کنید که در تمام جلسات معاینه بعد از انجام درمان حضور پیدا می کنید.

چه زمان با درمانگر خود تماس بگیرم؟

در صورت وجود هر یک از این موارد، با درمانگر زخم خود تماس بگیرید:

• تب 38 درجه سانتی گراد (100.4 درجه فارنهایت)
• افزایش قرمزی، تورم، یا گرما در اطراف زخم
• افزایش درد
• خون قرمز روشن یا لخته های خون در لوله یا محفظه جمع آوری وکیوم

• ---

• منبع سایت 

برای مقالات بیشتر به سایت وکیوم تراپی مراجه کنید.

• 
  

درمان زخم ناشی از تروما یا تصادف

زخم ناشی از تروما یا تصادف، آسیب ناگهانی و ناخواسته است که می تواند از زخم های جزئی مانند  پوست رفتگی زانو تا زخم های شدید، مانند زخم ناشی از شلیک گلوله را ایجاد کنند. زخم های تروماتیک شامل ساییدگی ها، پارگی ها، بریدگی های پوست، نیش ها، سوختگی ها و زخم های ترومای نافذ می شود.

تروما یا تصادف می تواند زخم های متفاوتی روی بدن ما به وجود بیاورد. برخلاف زخم های جراحی که در شرایط مطلوب و با استفاده از بیهوشی در عمل به وجود آمده اند، زخم های تروما به صورت ناگهانی و کنترل نشده رخ می دهند و می توانند بافت های زیادی را درگیر کرده و در صورت عمیق بودن منجر به آسیب های جدی گردند. قبل از درمان زخم ممکن است نیاز به تریاژ و احیا وجود داشته باشد.

معمولا خونریزی شریانی به راحتی تشخیص داده می شود، خون جهنده قرمز روشن در صورت وجود آشکار است، اما اگر پنهان باشد (به عنوان مثال در نتیجه آسیب آئورت) ممکن است منجر به شوک شدید و غیر منتظره ناشی از خونریزی شود. پس در زمان آسیب دیدگی تروما بررسی و معاینه برای هر گونه خونریزی داخلی یا خارجی و ترمیم یا مسدود کردن رگ های خونی ممکن است ضروری باشد. خونریزی سیاهرگی قرمز تیره است و می تواند با فشار مستقیم کافی کنترل شود. حتی رگهای بزرگ نیز ممکن است با فشار کافی بطور خودبه خودی خونریزی را متوقف کنند. خونریزی مویرگی احساس سوزش داشته و قرمز روشن است. اگر آسیب گسترده باشد نباید آن را دست کم گرفت، چرا که می تواند منجر به شوک شود.

خطر عفونی شدن زخم های ناشی از تروما با پاک کردن زخم و دبریدمان آن همراه با حذف هرگونه عامل خارجی و بافت مرده کاهش می یابد. اگر آلودگی شدید وجود داشته باشد، برای پیشگیری از عفونت از طیف گسترده ای از درمان های جلوگیری از عفونت و درمان عفونت اولیه مثل مصرف آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. زخم های تروماتیک نیاز به پیشگیری برای کزاز دارند در نتیجه معمولا واکسن کزاز در طی درمان این زخم ها تزریق می شود.

چند نوع مختلف زخم تروما

ساییدگی زمانی رخ می دهد که یک نیروی مکانیکی، مانند اصطکاک یا برش، پوست را از بین می برد. به جز در مواردی که مقدار غیرعادی و زیادی از پوست درگیر باشد یا عفونت ایجاد شود، ساییدگی یکی از کمترین آسیب های تروماتیک است.

پارگی ها یک برش در پوست هستند که توسط یک جسم تیز مانند فلز، شیشه یا چوب ایجاد می شود. همچنین می تواند به علت حادثه ای باشد که نیروی برشی بالایی ایجاد می کند.

پارگی، لبه های نامنظم دارد و شدت آن بر اساس علت، اندازه، عمق و مکان آن مشخص می شود. بریدگی پوست نوع خاصی از پارگی است که اغلب بر بزرگسالان تاثیر می گذارد، که در آن اصطکاک به تنهایی یا اصطکاک به علاوه برش، لایه های پوست را جدا می کند. زخم نسبتا ضخیم زمانی رخ می دهد که اپیدرم از درم جدا شود؛ اگر یک اپیدرم و درم از بافت زیر جلدی جدا شوند، زخم کاملا ضخیم ایجاد می شود.

ممکن است نیش توسط یک حیوان مانند سگ، گربه، مار، یا جوندگان یا یک انسان ایجاد شود. مشخص کردن عامل گاز مهم است، چرا که بسته به عامل سم ها یا باکتری های متفاوتی می توانند وجود داشته باشند.

به عنوان مثال، گاز یک انسان می تواند زخم پانکچر ایجاد کند و باکتری هایی مانند استافیلوکوک اورئوس و استرپتوکوک را انتقال دهد. سایر بیماری های جدی که می توانند توسط گاز انسانی منتقل شوند شامل عفونت HIV، هپاتیت B و C، سفلیس و سل هستند.

گاز حیوانی می تواند منشاء هاری باشد و اگر حیوان بزرگ باشد، می تواند مقدار قابل توجهی آسیب بافتی ایجاد نماید.

زخم ترومای نافذ یک زخم پانکچر است که ممکن است ناشی از یک تصادف یا یک حمله شخصی مثلا با اشیاء تیز یا اسلحه باشد.

زخم اشیا تیز، زخمی کم سرعت است که به طور معمول به عنوان یک زخم پانکچر معمولی یا پارگی ظاهر می شود. در برخی موارد ممکن است شامل آسیب به ارگان های زیر محل زخم شود. اگر سلاح مورد استفاده آلوده باشد، بیمار در معرض عفونت موضعی، سپسیس و کزاز قرار می گیرد.

زخم گلوله یک زخم با سرعت بالا است. عواملی که شدت آسیب بافت را تعیین می کنند شامل کالیبر سلاح، سرعت پرتابه و موقعیت بیمار در زمان آسیب هستند.

زخم های ناشی از انفجار و شلیک گلوله

هنگامی که منبع ایجاد کننده زخم شتاب بالایی دارد به عنوان مثال، انفجار یا شلیک اسلحه، به علت اتلاف انرژی جنبشی آسیب بیشتری ایجاد می شود. گلوله علاوه بر آسیب های اسکلتی ناخودآگاه، در بافت نرم (مانند عضلات ران) نیز مسیر خالی در مسیر حرکت گلوله ایجاد می کند. این بافت ها دچار ایسکمی شده و ممکن است یک زخم بزرگ در قسمت خروجی وجود داشته باشد. در انتهای گلوله، حالت مکشی وجود دارد که لباس یا آلودگی را به درون زخم می کشد. این موضوع همراه با ایسکمی، یک محیط کشت ایده آل برای موجودات بی هوازی مانند عامل ایجاد گانگرن گازی ایجاد می کنند.

این زخم ها نیاز به دبریدمان توسعه یافته تا عمق بافت زنده دارند و باید تا زمانی که بافت گرانوله تشکیل شود، باز بمانند. ممکن است لازم باشد دبریدمان مجددا انجام گیرد. حتی پس از دبریدمان گسترده نیز، عفونت ممکن است به وجود آید و نیاز به درمان آنتی بیوتیکی است. در صورت مشکوک شدن یا مشاهده کردن آسیب ناشی از فشار، فاشیاتومی می تواند از عوارض سیستمیک، از جمله عفونت جلوگیری کند. پس از دبریدمان، ممکن است به بخیه نیاز باشد.

متناوبا، اگر ترکیبی از انقباضات زخم و اپیتلیالیزاسیون قابل قبول باشد، ممکن است زخم را تا درمان ثانویه رها کرد. گازهای انسانی و حیوانات به طور سنتی با این روش مدیریت می شوند، اما بسته شدن اولیه می تواند پس از دبریدمان زخم و برداشتن بافت های غیر زنده، انجام پذیرد.

بصورت کلی زخم های ناشی از تروما با آسیب کم مثل ساییدگی را می توان در منزل شستشو داد و ضدعفونی کرد اما اکثر زخم های تروما نیاز به مراقبت های پزشکی داشته و باید به سرعت به مراکز درمانی مراجعه کرد مخصوصا اگر احتمال خونریزی داخلی وجود داشته باشد.

---

برای مقالات زخم به سایت وکیوم تراپی دیدن فرمایید

منبع سایت