درمان زخم با لیزر تراپی

درمان زخم با لیزر تراپی

لیزر تراپی سطح پایین ( LLLT ) یک روش درمانی برای درمان درد و تسریع درمان زخم است. در این روش درمانی از لیزر سطح پایین برای تغییر فرآیند درمان زخم در سطح سلولی استفاده می شود. در حالی که دقیقا مشخص نیست که روش درمانی لیزر در سطح پایین چگونه عمل می کند، اما تصور می شود که لیزر تراپی زخم، سبب کاهش التهاب در پی کاهش تعداد مواد شیمیایی سلولی و آنزیم های مربوط به درد و التهاب، می شود. دیگر مکانیسم اثر لیزردرمانی ممکن است مربوط به تحریک سلول ها برای افزایش تولید آنزیم های خاصی باشد که بر تکثیر سلولی یا تقسیم سلول تاثیر می گذارد، باشد که در نتیجه این امر موجب سرعت بخشیدن به روند درمان زخم می شود. به نظر می رسد که اثرات لیزر درمانی سطح پایین، با طول موج خاصی از درمان لیزر ارتباط داشته باشد.

طول موج ایده آل، مدت زمان درمان و محل درمان برای هر بیمار و هر زخمی متفاوت است.

موارد استفاده از لیزر تراپی

طبق آمار بسیاری از زخم ها به وسیله لیزر تراپی سطح پایین، بهبود یافته اند و یا حداقل از طریق این درمان آسیبی ندیده اند. شرایط پزشکی که ممکن است از لیزر درمانی سطح پایین استفاده شود عبارتند از:

• زخم مزمن
• زخم حاد
• زخم جراحی
• درد مزمن مفصلی
• کمر درد مزمن یا گردن درد

روش درمان لیزر تراپی

در طول درمان با لیزرتراپی، یک دستگاه لیزر در کنار و یا مستقیما بر روی بدن برای مدت زمان مشخصی، نگهداری می شود. اگر که دستگاه به طور مستقیم بر روی بدن قرار بگیرد، یک صفحه کوچک بین دستگاه لیزر و سطح پوست بدن قرار داده می شود و فاصله ای حدود دو میلیمتر بین رو سطح، ایجاد می کند. در طول درمان، طول موج خاصی از نور منتشر شده و پالس می شود. دوز درمان که شامل مدت زمان، ضربان و طول موج است، دستور العمل کلی بالینی است که توسط متخصص زخم تعیین می شود. اکثر افراد در طول درمان، هیچ دردی را احساس نمی کنند.

 مزایای لیزرتراپی زخم

از آنجایی که دستگاه لیزر کوچک است، می تواند به مناطقی از بدن اشاره کند که سایر روش های درمانی برای آن ناحیه، کارساز نبوده اند. علاوه بر این، روش درمان زخم با لیزر تراپی، یک روش بدون درد و غیر تهاجمی شناخته شده است در حالی که روش های درمانی دیگر ممکن است دردآور و دشوار باشد. همچنین لیزر درمانی زخم، امکان دسترسی به محل زخم را بدون ایجاد آسیب به بافت های اطراف را امکان پذیر می کند.

 منبع سایت

آیا ورزش برای درمان زخم مفید است

آیا ورزش برای درمان زخم مفید است

همه زخم ها مترادف با بودن در بستر نیستند، به خصوص اگر آنها تحرک را محدود نکنند و بیمار به طور منظم فعالیت می کند. بجز مواردی که پزشک منع کند، فعالیت بدنی واقعا می تواند برای درمان زخم مفید باشد. نه تنها موجب افزایش جریان خون به منطقه آسیب دیده می شود، بلکه می تواند سلامت کلی شما را نیز افزایش دهد تا زخم سریع تر بهبود یابد.

در حالیکه شما قطعا باید مراقب باشید و قبل از انجام این کار با پزشک خود صحبت کنید، تمرینات ورزشی در هنگام زخم شدن کنار گذاشته نمی شوند. در اینجا مواردی است که شما باید در مورد ورزش و بهبود زخم بدانید:

مزایای ورزش برای درمان زخم

در حالی که فعال بودن ممکن است در هنگام زخمی شدن دشوار باشد، غلبه بر این چالش می تواند به طور شگفت آوری برای بهبود زخم مفید باشد. حفظ یک شیوه زندگی فعال، سلامت کلی را ارتقا می بخشد، که مخصوصا برای بیماران زخمی حیاتی است. فعالیت بدنی می تواند به بهبود بیماران کمک کند از طریق:

• بهبود زخم تسریع شده
• کاهش التهاب و آسیب اکسیداتیو
• تقویت سلامت روانی
• بهبود نتایج بیمار
• به حداقل رساندن هزینه های درمان
• تشویق به یک شیوه زندگی سالم

تحقیقات این ادعاها را پشتیبانی می کنند. یک مطالعه منتشر شده در مجله انجمن آمریکایی نفرولوژی شواهدی مبنی بر اثرات ضد التهابی تمرینات ورزشی را ارائه داد. اثرات ضد التهابی برای درمان زخم مفید است چرا که التهاب یکی از علل عمده افزایش درد در ناحیه آسیب دیده و تاخیر در بهبود زخم است.

بررسی اخیر سیستماتیک اثرات ورزش در بیماران مبتلا به زخم نیز نتیجه گرفت که،در حالی که تحقیقات بیشتر برای اندازه نمونه های بزرگ زخم ضروری است، مداخله ورزش می تواند زمان بهبود زخم را سرعت بخشد و از عود زخم جلوگیری کند.

احتیاط در ورزش کردن زمانی که زخمی هستید

اطمینان حاصل کنید که با پزشک خود مشورت کنید که کدام نوع از ورزش ها در هر مرحله از بهبود زخم ایمن هستند. در حالی که ممکن است کمی درد را تجربه کنید، مراقب ناراحتی مفرط و یا علائم عفونت یا آسیب باشید.

همان طور که ضربان قلب شما افزایش می یابد و عرق کردن شروع می شود، مایع شور می تواند به زخم های شما برسد. این موضوع می تواند باعث شل شدن برخی از چسب های پانسمان شود و در نتیجه باعث باز شدن پانسمان و  قرار دادن زخم شما در معرض محیط اطراف شود. با دکتر زخم خود راجع به پانسمان های ضدآب برای جلوگیری از وقوع این اتفاق حین ورزش صحبت کنید.

منبع سایت

بهترین راه های پیشگیری از زخم بستر

بهترین راه های پیشگیری از زخم بستر

زخم بستر ممکن است قبل از اینکه به طور کامل رشد کند فقط شبیه به یک کبودی باشد.

زخم های تحت فشار که معمولا با نام زخم بستر شناخته می شوند در برخی از بیماران رایج بوده و می تواند از پشت کمر تا پشت گوش های بیماران ظاهر شود. علاوه بر بررسی روزانه بدن، چندین مرحله وجود دارد که می توانید با انجام آن به پیشگیری از وقوع زخم و به کاهش آسیب های مزمن کمک کنید.

کدام مناطق بدن را بررسی کنیم

از آنجایی که زخم بستر در هر منطقه از بدن ممکن است پدیدار شود، ضروری است که کل بدن را برای زخم های فشاری چک و کنترل کنیم. با این حال، چند نقطه وجود دارد که نیاز به توجه خاص دارند:

هیپ یا مفصل ران

مفصل ران به خاطر استخوان های بزرگ آن و فقدان چربی بین لایه های بافت، می تواند یک مکان مشترک برای زخم بستر در بیماران باشد.

زانو و آرنج

همانند مفصل ران، این مناطق استخوانی که چربی کمتر نسبت به سایر مناطق بدن دارند در معرض زخم بستر هستند. همراه بیمار می تواند با نرمش دادن منظم دست و پای بیمار در تخت، جریان خون در این مناطق را افزایش داده و مانع ظاهر شدن زخم بستر شود.

شانه ها

اغلب بیمارانی که زمان زیادی را در رختخواب می خوابند دچار زخم در قسمت شانه ها می شوند. این بیماران از شانه ها به عنوان نقطه چرخشی برای تغییر موضع استفاده می کنند، به این معنی است که این ناحیه از بدن در طول روز دچار اصطکاک زیادی می شود.

پاشنه و مچ پا

پاشنه و مچ پا به عنوان اندام هایی که از قلب دور هستند، گردش خون به این قسمت از بدن محدود می شود، همچنین پاها به طور منظم با جوراب ها و کفش هایی که می تواند موجب ایجاد زخم شود، در ارتباط هستند. زخم دیابتی نیز در این ناحیه از بدن رایج است.

گوش ها

گوش ها می تواند یک منقطه شایع برای زخم بستر باشد که توسط پزشکان و پرسنل بیمارستان ها نادیده گرفته می شود. گوش ها مناطقی هستند که در طول شبانه روز به طور مرتب با بالش دچار اصطکاک می شوند. پشت سر نیز به همراه گوش ها باید به طور روزانه بررسی شود.

علائم هشدار دهنده

هنگام انجام بررسی بدن، تنها توجه دقیق به اندازه، میزان و ناحیه ای که زخم شده کافی نیست، بلکه پزشکان و پرستاران باید مناطقی را که علائم هشدار دهنده زود هنگام زخم بستر را نشان می دهند را بررسی کنند. این بررسی ها به درمان زخم بستر در مراحل اولیه کمک چشمگیری خواهد کرد:

بافت پوست

اگر بافت ناحیه ای از بدن حالت اسفنجی داشته باشد یا به نظر مایع بیشتری نسبت به بافت اطراف در زیر پوست جمع شده باشد، می تواند یکی از علائم هشدار دهنده زخم فشاری باشد.

رنگ پوست

همانطور که گفته شد زخم بستر ممکن است قبل از آنکه به طور کامل رشد کند شبیه به یک کبودی باشد. اغلب محلی که تحت فشار است نسبت به سایر مناطق پوست، رنگ دیگری خواهد داشت. این محل ممکن است به رنگ کبود، قرمز تا ارغوانی باشد.

دمای پوست

قسمت هایی از پوست بدن که گرمای بیشتری دارند ممکن است نشانه هایی از زخم بستر باشند.

منبع سایت

شایع ترین بیماری های ناخن

شایع ترین بیماری های ناخن

ناخن ها از نقاط مهم بدن هستند و از انگشتان دست و پا محافظت می کنند. ناخن های دست به ما کمک می کنند تا اشیا را برداریم، خارش ایجاد کنیم و یا یک گره را باز کنیم. ناخن انگشتان دست سه برابر سریع تر از ناخن انگشتان پا رشد می کند.

مشکلات مربوط به ناخن ها مربوط به تمام افراد است و تمام سنین را تحت تاثیر قرار می دهد. رژیم غذایی عموما مسئول تغییرات غیرعادی ناخن ها نیست مگر اینکه فرد از سوء تغذیه شدید رنج ببرد. برخی از مشکلات مربوط به ناخن ها نیاز به مراقبت های ویژه پزشکی تحت نظر متخصص دارد در حالی که برخی دیگر به تکنیک های ساده و تغییر سبک زندگی واکنش نشان داده و درمان می شوند. در صورتی که نسبت به سلامت ناخن ها شک دارید با متخصص خود مشورت کنید.

مشکلات مربوط به ناخن ها می تواند بر افراد مختلف و در سنین مختلف تاثیر بگذارد، اما در افراد مسن شایع تر است. علل رایج مشکلات ناخن های دست شامل آسیب ( ضربه )، عفونت و بیماری های پوستی مانند اگزما و پسوریازیس است. علل رایج مشکلات ناخن های پا شامل تروما، کفش های نامناسب، گردش خون ضعیف، تغذیه نامناسب، ضعف عصبی و عفونت است. مشکلات مربوط به ناخن های پا را می توان با موفقیت درمان کرد.

ساختار ناخن

ناخن ها از یک پروتئین به نام کراتین ساخته می شوند. این همان پروتئینی است که پوست و مو را تشکیل می دهد. ناخن ها از سلول هایی که در پایه ناخن وجود دارند، رشد می کنند، سپس بر روی یکدیگر قرار می گیرند و سفت می شوند. این را کراتینیزه می نامند.

قدرت، ضخامت و سرعت رشد ناخن ها ویژگی هایی است که ما از والدین خود به ارث برده ایم، سازه های ناخن عبارتند از:

• ماتریکس ناخن: که در آن رشد ناخن رخ می دهد، زیر پوست پشت ناخن قرار دارد
• صفحه ناخن: قسمت های قابل مشاهده ناخن
• بستر ناخن: صفحه ناخن بر روی بستر ناخن نشسته است. صفحه ناخن به دلیل مویرگ های غنی از خون در بستر ناخن، صورتی به نظر می رسد
• لونولا: شکل هلال ماه که شما گاهی اوقات در پایین صفحه ناخن می توانید آن را ببینید
• گردن ناخن: شیارهای باریک پوستی که صفحه ناخن را در جای خود نگه می دارد
• کوتیکول: یک بافت نازک که بر پایه صفحه ناخن قرار دارد

برخی از مشکلات و بیماری های ناخن

تعدادی شرایط وجود دارند که می توانند بر روی ناخن های ما، با علل و درمان های مختلف تاثیر بگذارند.

تغییر رنگ ناخن

صفحه ناخن سالم به رنگ صورتی است، علل تغییر رنگ ناخن ها معمولا عبارتند از:

• لاک ناخن
• نیکوتین در پی سیگار کشیدن
• برخی از عفونت ها
• آسیب به بستر ناخن
• مصرف برخی از داروها از جمله آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد مالاریا و بعضی از داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی
• ملانوما

بلند شدن صفحه ناخن از بستر ناخن

اگر صفحه ناخن از بستر ناخن بلند شود، علل رایج عبارتند از:

• تمیز کردن بیش از حد زیر ناخن ها
• لاک ناخن که حاوی مواد شیمیایی سخت کننده مانند formalin است
• برداشتن و حذف ناخن مصنوعی
• پسوریازیس
• Tinea ( عفونت قارچی )

ناخن ضخیم

این وضعیت ناخن های پا را بیش از ناخن های دست تحت تاثیر قرار می دهد. افراد سالمند بیشتر در معرض خطر فرار دارند. علل این مشکل عبارتند از:

• عفونت قارچی
• بی توجهی به سلامت و بهداشت ناخن ها
• آُسیب
• گردش خون ضعیف
• ورم مفاصل در انگشتان پا
• تغییر در الگوی راه رفتن
• کفش نامناسب
• پسوریازیس

ناخن های شیاردار

شیارهای موجود در طول و عرض ناخن می تواند علل متعددی داشته باشد، از جمله:

• تغییرات مربوط به افزایش سن
• تروما به ماتریس ناخن
• توجه و چیدن بیش از حد کوتیکول ها
• تب یا بیماری
• اگزما
• آرتریت روماتوئید
• بیماری عروقی محیطی
• عفونت lichen planus

ریش ریش شدن ناخن ها

در این شرایط، صفحه ناخن شکسته می شود و یا لایه لایه از بستر ناخن جدا می شود. علل رایج ناخن های شکننده عبارتند از:

• مرطوب بودن دائم دست ها
• استفاده مکرر و پاک کردن لاک ناخن
• ضربه ملایم و مداوم به ناخن ها مانند استفاده کردن از ناخن به عنوان ابزار ( برای مثال زدن بین دندان ها )

ناخن های بدفرم و شکننده

یک ضربه شدید به پنجه، افتادن یک شی سنگین بر روی نوک پا و یا برخی از آسیب های دیگر می تواند به بستر ناخن آسیب برساند و باعث شود ناخن به شکل ناهموار و بد فرم رشد کند. ناخن ممکن است ضخیم و یا شیاردار شود. این یک فرایند پیری طبیعی برای رشد ناخن ها است.

ناخن های بدفرم و شکننده می توانند از مراقبت حرفه ای به طور منظم بهره مند شوند. پیرایش، شکل دادن و مراقبت از ناخن می تواند سلامت ناخن های پای شما را بهبود بخشد و به تشخیص و درمان مشکلات جدی ناخن کمک کند.

عفونت باکتریایی ناخن

باکتری استافیلوکوکوس اورئوس یکی از علت های شایع عفونت باکتریایی ناخن محسوب می شود. به طور معمول، عفونت ابتدا در پوست پایه ناخن صورت می گیرد. در صورتی که عفونت ناخن درمان نشود، عفونت شدت یافته و منجر به التهاب و چرک می شود. این بیماری اغلب با عفونت candida مرتبط است. به ویژه زمانی که به یک بیماری مزمن تبدیل می شود.

فعالیت هایی که فرد را در معرض عفونت باکتریایی قرار می دهد، عبارتند از:

• مرطوب بودن دائم دست ها
• توجه بیش از حد به کوتیکول ها
• گزش شدید ناخن که می تواند بافت های زیرین را در معرض عفونت قرار دهد
• اگزما در اطراف ناخن ها
• منبع سایت
  

زخم باز چیست، علل، انواع و علائم آن

زخم باز چیست، علل، انواع و علائم آن

به طور کلی، زخم ها به دو دسته طبقه بندی می شوند. زخم بسته ( زخمی که پوست دست نخورده باقی می ماند ) و یا زخم باز ( در این حالت پوست شکافته یا ترک برداشته و بافت زیرین در معرض خطر محیط بیرونی قرار می گیرد ). در زخم باز احتمال خونریزی و عفونت افزایش می یابد.

علل، انواع و علائم زخم باز

• ساییدگی

زخم ساییدگی، زخم سطحی محسوب می شود که سبب آسیب لایه های بالایی پوست می شود که در پی تماس پوست با سطح سفت و یا سطح صاف با سرعت بالا ( دویدن ) ایجاد می شود. ساییدگی معمولا با کمی درد و خونریزی همراه است که پس از مدت کوتاهی بعد از آسیب اولیه ظاهر می شود.

• پارگی یا دریدگی

این نوع از زخم باز، ناشی از پاره شدن پوست به وسیله یک شی خارجی است. لبه های این زخم به طور نامنظم بوده و باعث درد و خونریزی بیشتری نسبت به زخم ساییدگی دارد. به طور کلی زخم پارگی، ناشی از ضربه ( مانند تصادف ) و یا تماس با شی تیز است.

• برش یا شکاف پوست

در بیشترین حالت این نوع از زخم باز، ناشی از عمل جراحی و بریدگی پوست با یک شی تیز است، مانند چاقو یا تیغ جراحی. این نوع از زخم های باز، اغلب به صورت خطی و صاف هستند.

• بسته به عمق و محل زخم باز، یک برش می تواند عامل تهدید کننده زندگی فرد باشد و باعث آسیب جدی شود. به ویژه اگر شامل اندام ها حیاتی، رگ های خونی مهم و اعصاب باشد.
• سوراخ شدن یا خلیدگی پوست

ظاهر این نوع از زخم، به شکل گرد می باشد که ناشی از برخورد بدن با اشیا نوک تیز مانند سوزن، میخ و یا دیگر اشیای مخروطی و دندان ( مانند گاز انسان یا حیوان ) ایجاد می شود. اندازه زخم، عمق، خونریزی و درد به طور مستقیم با اندازه و نیروی شی سببی مرتبط است.

• نفوذی

این نوع از زخم باز می تواند ناشی از هرگونه جسم یا نیرویی باشد که از طریق پوست به اندام های زیرین وارد می شود. با توجه به علت زخم، اندازه و شکل این زخم ها می تواند متغیر باشد. زخم های نفوذی می تواند تهدید کننده زندگی باشد و یا سبب آسیب جدی شوند. به خصوص اگر شامل اندام های حیاتی، رگ های خونی و یا اعصاب باشد.

• زخم گلوله

این زخم منحصرا ناشی از شلیک گلوله توسط اسلحه گرم ایجاد می شود. این زخم ها در محل ورود، منظم، گرد و کوچک تر از اندازه گلوله هستند، جراحات وارد شده ممکن است اثر سوختگی بر روی لبه ها و بافت اطراف، به جای بگذارد. اگر گلوله از بدن خارج شود، محل خروج گلوله شکل نامنظمی خواهد داشت که بزرگتر از زخم ورودی است و معمولا دچار خونریزی می شود.

گلوله در یک خط مستقیم در داخل بدن حرکت می کند، به جز زمانی که با استخوان برخورد داشته باشد. اگر که گلوله به استخوان برخورد کند، می تواند سبب شکستن استخوان شود و یا در جهت دیگری منحرف شود. علاوه بر خطر برای اندام های حیاتی یا رگ های خونی مهم، حرکت سریع و مارپیچی گلوله می تواند آسیب جدی به بافت اطراف که از آن عبور می کند، شود.

• منبع سایت