علت بهبود نیافتن برخی از زخم ها چیست

زخم، نتیجه عواملی مانند بریدگی، سوختگی یا بیماری است که باعث از بین رفتن یکپارچگی بافت می شود.

زخم مزمن چیست؟

در برخی موارد از قبیل دیابت، نارسایی عروقی و یا زخم بستر، زخم ها با وجود مراقبت و درمان، در زمان انتظار بهبود نمی یابند. این زخم ها، زخم های مزمن که درمان نمی شوند نامیده می شود.

علت درمان نشدن زخم چیست؟

برای بهبود زخم، شرایطی وجود دارد. اول از همه، در گردش خون قسمت مورد نظر نباید هیچ مشکلی وجود داشته باشد. در غیر این صورت، اکسیژن مورد نیاز و سلول هایی که باعث بهبود زخم می شوند، به قسمت آسیب دیده نمی رسند و درمان انجام نمی شود. زخم ممکن است به دلایلی مانند اختلالات تغذیه ای، دیابت، استروئیدها، داروهای شیمی درمانی ، عفونت و مراقبت های نامناسب بهبود نیابد.

کدام زخم ها بهبود نمی یابند

زخم پای دیابتی

دیابت یک بیماری متابولیکی است که در اثر کمبود انسولین و مقاومت به انسولین در بافت به وجود می آید. اگرچه این بیماری باعث مشکلات بسیاری می شود، اما شناخته شده ترین جنبه آن بالا بودن سطح قند خون است. قند خون بالا سبب مشکلاتی در دیواره عروق و اعصاب می شود. علاوه بر این، سیستم ایمنی بدن را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. وقتی همه این مشکلات به هم می پیوندند، بی حسی، مشکل گردش خون و مقاومت در برابر عفونت ها آشکار می شود. این وضعیت زخم پای دیابتی نامیده می شود. البته در این شرایط، زخم هایی که به هر علت به وجود می آیند، خیلی دیر بهبود می یابند. لازم به ذکر است که خود دیابت باعث ایجاد زخم نمی شود. بنابراین با مراقبت خوب می توان از ابتلا به زخم پای دیابتی جلوگیری کرد. با این حال، هنگام ابتلا به زخم، مراجعه به متخصص زخم ضروری است.

اختلالات گردش خون

نارسایی شریانی: کلسترول بالا، فشار خون بالا و سیگار کشیدن باعث انسداد رگ های اصلی و شریان ها می شود. کاهش گردش خون، سبب زخم در پا می شود. با توجه به میزان انسداد، زخم ها خیلی دیر بهبود می یابند یا اصلا بهبود نمی یابند.

نارسایی وریدی: در رگ های پا، خون با کمک دریچه به سمت قلب حرکت می کند، با نارسایی در این دریچه ها، ابتدا خون در رگ ها لخته می شود و وضعیتی که واریس نامیده می شود اتفاق می افتد. سپس، در اطراف بافت ها ورم تشکیل و تغذیه بافت خراب می شود و زخم های بیشتر و بیشتر به وجود می آید.

زخم بستر

زخم بستر، با تشکیل زخم در قسمت هایی از بدن که در معرض فشار بیش از حد قرار دارد، تعریف می شود. این زخم در افرادی که وابسته به بستر هستند و یا مدام از صندلی های چرخ دار استفاده می کنند دیده می شود.

درمان زخم هایی که بهبود نمی یابند

• بهترین درمان زخم مزمن، جلوگیری از ایجاد این زخم ها است. در صورت مراقبت های مناسب ، می توان از ایجاد زخم های بیشتر جلوگیری کرد. هنگامی که زخم ایجاد شود، درمان آن بسیار دشوار است و به یک روند طولانی مدت نیاز دارد.
• دومین قاعده کلی برای زخم های مزمن پس از پیشگیری ، درمان علل زمینه ای آن ها است. یعنی درمان زخم پای دیابتی بدون تنظیم قند خون و یا درمان زخم بستر بدون کنترل توزیع فشار امکان پذیر نیست.
• قانون سوم رفتار درمانی است. درمان زخم ها در صورتی که فرد مبتلا به اختلال گردش خون همچنان به سیگار کشیدن ادامه دهد و یا بیمار مبتلا به دیابت به پا و انتخاب کفش مناسب برای خود توجه نکند، ممکن نخواهد بود.
• مراقبت از زخم، تنها بعد از انجام این موارد معنا پیدا می کند. امروزه با محصولات پیشرفته پانسمان، به دست آوردن نتایج عالی ممکن است. با این حال، بیمار و متخصص زخم، باید صبر و مراقبت کافی داشته باشند.

نیاز به جراحی

گاهی اوقات ممکن است زخم ها به پاک کردن بافت های مرده نیاز داشته باشند. این کار دبریدمان نامیده می شود. بسته شدن زخم با روش های جراحی، اغلب یک روش کاربردی به خصوص در زخم های بستر است. از پیوند پوست نیز اغلب استفاده می شود.

علاوه بر این، از برنامه های کاربردی سلول های بنیادی در درمان زخم استفاده می شود و نتایج موفقیت آمیز نیز به دست می آید.

شما عزیزان می توانید جهت دریافت مشاوره رایگان زخم با شماره تلفن های 02166578715 و 02166578674 تماس حاصل فرمایید.

منبع سایت:

بهترین راه های پیشگیری از زخم بستر

بهترین راه های پیشگیری از زخم بستر

زخم بستر ممکن است قبل از اینکه به طور کامل رشد کند فقط شبیه به یک کبودی باشد.

زخم های تحت فشار که معمولا با نام زخم بستر شناخته می شوند در برخی از بیماران رایج بوده و می تواند از پشت کمر تا پشت گوش های بیماران ظاهر شود. علاوه بر بررسی روزانه بدن، چندین مرحله وجود دارد که می توانید با انجام آن به پیشگیری از وقوع زخم و به کاهش آسیب های مزمن کمک کنید.

کدام مناطق بدن را بررسی کنیم

از آنجایی که زخم بستر در هر منطقه از بدن ممکن است پدیدار شود، ضروری است که کل بدن را برای زخم های فشاری چک و کنترل کنیم. با این حال، چند نقطه وجود دارد که نیاز به توجه خاص دارند:

هیپ یا مفصل ران

مفصل ران به خاطر استخوان های بزرگ آن و فقدان چربی بین لایه های بافت، می تواند یک مکان مشترک برای زخم بستر در بیماران باشد.

زانو و آرنج

همانند مفصل ران، این مناطق استخوانی که چربی کمتر نسبت به سایر مناطق بدن دارند در معرض زخم بستر هستند. همراه بیمار می تواند با نرمش دادن منظم دست و پای بیمار در تخت، جریان خون در این مناطق را افزایش داده و مانع ظاهر شدن زخم بستر شود.

شانه ها

اغلب بیمارانی که زمان زیادی را در رختخواب می خوابند دچار زخم در قسمت شانه ها می شوند. این بیماران از شانه ها به عنوان نقطه چرخشی برای تغییر موضع استفاده می کنند، به این معنی است که این ناحیه از بدن در طول روز دچار اصطکاک زیادی می شود.

پاشنه و مچ پا

پاشنه و مچ پا به عنوان اندام هایی که از قلب دور هستند، گردش خون به این قسمت از بدن محدود می شود، همچنین پاها به طور منظم با جوراب ها و کفش هایی که می تواند موجب ایجاد زخم شود، در ارتباط هستند. زخم دیابتی نیز در این ناحیه از بدن رایج است.

گوش ها

گوش ها می تواند یک منقطه شایع برای زخم بستر باشد که توسط پزشکان و پرسنل بیمارستان ها نادیده گرفته می شود. گوش ها مناطقی هستند که در طول شبانه روز به طور مرتب با بالش دچار اصطکاک می شوند. پشت سر نیز به همراه گوش ها باید به طور روزانه بررسی شود.

علائم هشدار دهنده

هنگام انجام بررسی بدن، تنها توجه دقیق به اندازه، میزان و ناحیه ای که زخم شده کافی نیست، بلکه پزشکان و پرستاران باید مناطقی را که علائم هشدار دهنده زود هنگام زخم بستر را نشان می دهند را بررسی کنند. این بررسی ها به درمان زخم بستر در مراحل اولیه کمک چشمگیری خواهد کرد:

بافت پوست

اگر بافت ناحیه ای از بدن حالت اسفنجی داشته باشد یا به نظر مایع بیشتری نسبت به بافت اطراف در زیر پوست جمع شده باشد، می تواند یکی از علائم هشدار دهنده زخم فشاری باشد.

رنگ پوست

همانطور که گفته شد زخم بستر ممکن است قبل از آنکه به طور کامل رشد کند شبیه به یک کبودی باشد. اغلب محلی که تحت فشار است نسبت به سایر مناطق پوست، رنگ دیگری خواهد داشت. این محل ممکن است به رنگ کبود، قرمز تا ارغوانی باشد.

دمای پوست

قسمت هایی از پوست بدن که گرمای بیشتری دارند ممکن است نشانه هایی از زخم بستر باشند.

منبع سایت