سوختگی شیمیایی هنگامی رخ می دهد که پوست یا چشم شما با یک ماده محرک مانند اسید و یا پایه در تماس قرار می گیرد. سوختگی های شیمیایی همچنین به عنوان سوختگی های سوزش آور شناخته می شود. آنها ممکن است روی پوست یا بدن شما واکنش ایجاد کنند. اگر مواد شیمیایی قورت داده شوند، این سوختگی ها می تواند بر روی اندام های داخلی شما نیز تاثیر بگذارند.
اگر مواد شیمیایی را ببلعید، باید بلافاصله دهان خود را برای بریدگی یا سوختگی بررسی کنید. شما همچنین اگر مواد شیمیایی را ببلعید باید یک مرکز کنترل سموم تماس بگیرید و یا به اورژانس بروید.
اگر متوجه فردی شدید که دچار سوختگی شیمیایی شده و بیهوش است، با 115 تماس بگیرید.
اسیدها و پایه ها بیشتر سوختگی های شیمیایی را ایجاد می کنند. سوختگی ناشی از مواد شیمیایی می تواند در مدرسه، محل کار یا هر جایی که شما با مواد شیمیایی سرو کار دارید، اتفاق بیفتد. برخی از رایج ترین محصولاتی که باعث سوختگی شیمیایی می شوند عبارتند از:
افرادی که بیشترین خطر سوختگی شیمیایی را دارند، نوزادان، افراد مسن و افراد معلول هستند. این گروه ها ممکن است قادر به کار با مواد شیمیایی نباشند. اگر بدون کمک با اسید یا سایر مواد شیمیایی کار می کنید و تحرک شما دچار مشکل شده باشد، شما ممکن است در معرض خطر ابتلا به سوختگی های شیمیایی باشید.
علائم سوختگی های شیمیایی بسته به این دارد که سوختگی چگونه رخ داده است. سوختگی ناشی از مواد شیمیایی که آن را فرو برده اید، علائم متفاوتی را نسبت به سوختگی هایی که روی پوست شما رخ می دهد، ایجاد می کند. علائم سوختگی شیمیایی بستگی به موارد زیر دارد:
به عنوان مثال، اگر شما یک ماده شیمیایی قلیایی را ببلعید، باعث سوختگی در داخل معده می شود. این ممکن است علائم مختلفی را نسبت به سوختگی شیمیایی روی پوست ایجاد کند.
به طور کلی علائم شایع در اثر سوختگی های شیمیایی عبارتند از:
برخی از علائم زیر ممکن است در صورت فرو بردن مواد شیمیایی رخ دهند:
درمانگر شما بر اساس چندین عامل سوختگی شما را تشخیص خواهد داد. این عوامل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پزشک شما سوختگی را با توجه به وسعت و عمق سوختگی طبقه بندی می کند:
آسیب به لایه بالایی پوست یا اپیدرم، سوختگی سطحی نامیده می شود که قبلا به عنوان سوختگی درجه اول نامیده می شد.
آسیب به لایه دوم پوست و یا درم، آسیب ضخامت جزئی یا آسیب درمال نامیده می شودکه قبلا به عنوان سوختگی درجه دوم نامیده می شد.
آسیب به لایه سوم پوست و یا بافت زیر جلدی، به عنوان آسیب ضخامت کامل شناخته می شود که قبلا در دسته سوختگی درجه سوم قرار می گرفت.
در صورت امکان، کمک های اولیه باید به صورت فوری اعمال شود. این کمک های اولیه شامل حذف مواد شیمیایی است که باعث سوختگی شده و شستن پوست زیر شیر آب باز برای 10 تا 20 دقیقه است. اگر ماده شیمیایی با چشم شما در تماس بوده، چشم خود را بطور مداوم برای حداقل 20 دقیقه قبل از دنبال کردن مراقبت های اضطراری بشویید.
هر لباس و یا طلا و جواهر آلوده به مواد شیمیایی را بردارید. در صورت امکان، محل سوختگی را با یک پانسمان استریل خشک یا یک پارچه تمیزی آزادانه ببندید. اگر سوختگی سطحی باشد، می توانید یک مسکن از قبیل ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کنید. اگر سوختگی جدی تر باشد، باید بلافاصله به اورژانس بروید.
شما همچنین باید بلافاصله به بیمارستان بروید اگر:
بسته به شدت سوختگی شما، درمانگر شما می تواند از روش های زیر برای درمان سوختگی استفاده کند:
اگر به سوختگی شدید دچار شده اید شما به توانبخشی سوختگی نیاز دارید. این نوع توانبخشی ممکن است برخی از درمان های زیر را شامل شوند:
چشم انداز بستگی به شدت سوختگی دارد. سوختگی های شیمیایی سطحی به سرعت با درمان مناسب بهبود می یابند. با این وجود، سوختگی های شدید تر ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشند. در این مورد، پزشک شما ممکن است توصیه کند که در مرکز سوختگی تخصصی درمان شوید.
برخی از افرادی که سوختگی شدید شیمیایی را تجربه کرده اند ممکن است دچار عوارضی شوند از جمله:
اکثر افراد مبتلا به سوختگی شدید شیمیایی در صورت داشتن درمان مناسب و توانبخشی بهبود می یابند.
شما می توانید با رعایت نکات ایمنی و احتیاط کردن در هنگام کار با مواد شیمیایی از سوختگی جلوگیری کنید. این ها شامل:
برای مقالات بیشتر به سایت تلما مراجعه فرمایید.
منبع:سوختگی شیمیایی
سوختگی ناشی از سرما آسیبی است که زمانی که یخ و دیگر چیزهای سرد با پوست شما تماس پیدا می کنند و موجب آسیب پوست می شوند، زخ می دهد. سوختگی های ناشی از سرما معمولا پس از مدت زمان طولانی در معرض دمای انجماد و یا پایین تر از حد انجماد بودن رخ می دهند. به عنوان مثال، اگر یک کمپرس سرد را مستقیما روی پوست خود قرار دهید، ممکن است دچار سوختگی سرما شوید.
سوختگی ناشی از سرما اغلب مانند سایر انواع سوختگی ها، مثلا آفتاب سوختگی به نظر می رسد. ممکن است تغییر رنگ پوست آسیب دیده را مشاهده کنید. به عنوان مثال، ممکن است پوست قرمز روشن به نظر برسد. و یا ممکن است پوست سفید یا زرد و خاکستری باشد.
سایر علائم بالقوه عبارتند از:
سوختگی ناشی از سرما زمانی اتفاق می افتد که پوست شما در تماس مستقیم با یخ یا چیز دیگری که بسیار سرد است، برای مدت طولانی قرار می گیرد. کمپرس های یخ یا سرد که برای درمان و آسیب های عضلات مورد استفاده قرار می گیرند، اگر شما آنها را به طور مستقیم بر روی پوست برهنه فشار دهید، می توانند باعث بروز سوختگی شوند. تماس طولانی مدت با برف، هوای سرد و یا بادهای با سرعت بالا می تواند باعث سوختگی ناشی از سرما شوند.
هنگامی که دچار سوختگی ناشی از سرما می شوید، آب موجود در سلول های پوست شما منجمد می شود. کریستال های یخ تیز تشکیل می یابند که می تواند به ساختار سلول های پوست شما آسیب برسانند. عروق خونی در نزدیکی پوست شما نیز شروع به انقباض می کنند. در نتیجه جریان خون به مناطق آسیب پذیر کاهش می یابد و موجب آسیب بیشتر می شود.
اگر زمان زیادی را در شرایط سرد یا در معرض باد با سرعت بالا صرف می کنید و لباس شما برای این شرایط مناسب نباشد، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای سوختگی ناشی از سرما و سایر صدمات ناشی از سرما باشید.
عادت های شیوه زندگی که بر گردش خون شما تاثیر می گذارند یا توانایی تشخیص زخم ها، نیز می توانند خطر بروز سوختگی ناشی از سرما را افزایش دهند. به عنوان مثال، شما در معرض خطر بالاتری هستید اگر شما:
با توجه به پوست شکننده کودکان و افراد مسن، آنها هم در معرض خطر بیشتری برای سوختگی ناشی از سرما هستند.
اگر فکر می کنید که ممکن است دچار سوختگی ناشی از سرما شوید، بلافاصله منبع سرما را حذف کنید و سعی کنید پوست خود را به آرامی گرم کنید. در صورت بروز هر یک از موارد زیر، به پزشک مراجعه کنید:
اینها ممکن است نشانه هایی از آسیب شدید بافتی که نیاز به درمان دارند، باشند. شما همچنین اگر سوختگی قسمت وسیعی از پوست را شامل می شود به کمک پزشکی نیاز دارید. پزشک شما برای تعیین یک برنامه درمان مناسب، منطقه آسیب دیده را بررسی خواهد کرد.
بسته به شدت سوختگی شما، بهبود آن می تواند چند روز یا حتی چند هفته طول بکشد. ممکن است بعدا یک اسکار به وجود آید. در موارد نادر، ممکن است پزشک شما مجبور شود بافت های آسیب دیده را قطع کند. اما در بیشتر موارد، شما می توانید بهبود کامل را انتظار داشته باشید.
برای کمک به فرآیند بهبود، منطقه سوخته را از سرما و همچنین نور خورشید دور نگه دارید.
برای مقالات بیشتر به سایت تلما مراجعه کنید
منبع:درمان سوختگی
چاقی برای بسیاری از افراد واقعیت زندگی است. بیش از یک سوم از بزرگسالان چاق هستند، چاقی نگرانی پزشکی است که اکثر مردم را درگیر کرده است، حال اینکه خود چاق هستند یا یکی از عزیزانشان. برای بسیاری از بیماران چاق، رفتن به پزشک مشقت بار و شرم آور است و این موضوع باعث می شود آنها به دنبال درمان های مناسب برای زخم خود نباشند.
مهم است که پزشکان تجهیزات پزشکی مناسب برای درمان زخم بیماران چاق داشته باشند.
معاینات پزشک ناراحت کننده هستند، زیرا همیشه تجهیزات پزشکی لازم را برای ارائه بهترین خدمات ممکن به بیمار چاق را ندارند. این تجهیزات شامل ترازوهایی هستند که بیش از 300 پوند را اندازه گیری نمی کنند، دستگاه های فشار خون که برای بازوی بیماران کوچک هستند، اسپکولوم هایی که مناسب نیستند، سوزن های سرنگ تزریقی که به اندازه کافی بلند نیستند و لباس هایی که مناسب نیستند.
بسیاری از بیماران چاق با توجه به این دلایل، معاینه شدن را به تأخیر می اندازند. از آنجا که چاقی یکی از عوامل خطر برای بسیاری از مشکلات سلامتی است، مهم است که آنها به طور منظم پاپ اسمیر، آزمایشات پستان و لگن را همراه با دیگر مراقبت های معمول دریافت کنند.
هنگامی که برای یک بیمار مبتلا به دیابت است، ضروری است که پزشک به طور منظم بیمار را معاینه کند، به خصوص اگر آنها مبتلا به زخم های دیابتی یا سایر زخم های مزمن که در بیماران چاق رایج هست، باشند. طبق گزارش موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیه، 29.1 میلیون نفر از افراد دچار دیابت نوع 2 در سال 2012بوده اند. با این حال، حدود 8.1 میلیون نفر حتی نمی دانستند که این بیماری وجود دارد. و این بی اطلاعی می تواند به این دلیل باشد که از معاینات منظم پزشکی اجتناب می کنند.
به گفته انجمن اروپایی تغذیه بالینی و متابولیسم، بیماران چاق دارای احتمال بیشتری برای ایجاد زخم های مزمن هستند که عبارتند از:
این زخم ها می تواند برای بیمار جدی باشند و نیاز به مراقبت کامل دارند، بنابراین مهم است که هر کسی که زخم مزمن دارد، به طور منظم معاینه شود. بیماران چاق بسیاری رژیم غذایی را دنبال نمی کنند، که این موضوع می تواند مانع از بهبود زخم شود. بیماران چاق همچنین ممکن است به علت گردش خون ضعیف، تاخیر بهبود زخم را تجربه کنند.
برای مقالات بیشتر به سایت تلما مراجعه کنید.
پانسمان زخم زمانی که برای درمان زخم انتخاب می شود می تواند برای بهبود آن بسیار موثر باشد اما اگر پانسمان به درستی انتخاب نشود باعث اختلال در روند زخم خواهد شد.
پیشرفت در فناوری پانسمان های زخم به منظور تسریع زخم است. پانسمان زخم می تواند محیط مناسب زخم را: چه خشک و چه مرطوب، مهیا کند. هنگامی که پانسمان نامناسب بر روی زخمی اعمال شود، زخم های عمیق و وخیم ممکن است نه تنها درمان نشوند بلکه مبتلا به عوارضی مانند عفونت، تاول و زخم مزمن شوند.
پانسمان زخم نوین به خوبی از پوست اطراف زخم محافظت می کند. پانسمان زخم می تواند بعد از دبرید زخم، نقش محافظ را داشته باشد و یا اگزودای زخم را جذب کند.
پانسمان های نوین زخم شامل موارد زیر بوده که هر کدام ویژگی خاص خود را داشته که در زمان مناسب می تواند موجب بهبود روند درمان انواع زخم ها مانند زخم سوختگی، زخم مزمن، زخم بستر، زخم عفونی و زخم پای دیابتی، شود.
پانسمان هیدروکلوئید شامل ذرات کلوئیدی مانند سلولز، پکتین و ژلاتین است که به طور موثر هیدراتاسیون زخم را حفظ می کند. پانسمان های هیدروکلوئیدی در درجه اول مناسب زخم فشاری، زخم سوختگی، زخم های مبتلا به نکروز و زخم وریدی هستند. این پانسمان قدرت پاکسازی بافت مرده زخم را دارد، به طوری که در برخی موارد با مصرف این پانسمان می توان از مداخله جراحی اجتناب کرد.
پانسمان یا ژل هیدروژل عمدتا از آب و گلیسیرین تشکیل شده است. هیدروژل که به صورت ورقه ای و پماد ژل موجود است می تواند برای زخم، محیطی مرطوب فراهم کند و موجب تسهیل بهبود زخم شود. افزودن مخلوط هیدروژل بر روی زخم به علت دارا بودن مقادیر زیادی آب، می تواند سبب خنک و مربوط شدن پوست و بافت های خشک شده و موجب کاهش درد شود.
پانسمان های آلژینات مناسب زخم های حفره ای بوده و سبب پر شدن زخم می شوند. مکانیزم پانسمان آلژینات به این صورت است که با اعمال آن بر روی زخم، از حالت جامد به حالت ژله ای تبدیل شده و به دلیل خاصیت جذب کنندگی، اگزودای زخم را جذب می کند.
پانسمان آلژینات مدت زمان بهبود زخم بستر و زخم وریدی را کاهش داده و به بسته شدن زخم کمک می کند.
زخم جراحی که به عنوان یک برش شناخته می شود، زخم ناشی از ابزار مخصوص برش، به نام اسکالپل است که در طی عمل جراحی توسط پزشک صورت می گیرد. زخم جراحی در یک محیط کاملا استریل ایجاد می شود که در آن بسیاری از متغیرها مانند باکتری ها، اندازه زخم، محل و ماهیت زخم را می توان کنترل کرد.
زخم جراحی به دلایل مختلفی توسط جراح ایجاد می شود. در برخی از موارد ، عمل جراحی جهت درمان و یا بررسی بیشتر شرایط لازم است. در هر روش جراحی، زخم با برش جراحی به منظور باز کردن لایه های بافت، برای دسترسی به منبع بیماری و یا آسیب، ایجاد خواهد شد.
متخصصان زخم، زخم های جراحی را بر اساس میزان آلودگی در چهار دسته اصلی تقسیم می کنند: زخم تمیز، زخم تمیز در معرض عفونت، زخم عفونی، زخم آلوده با عفونت شدید. این دسته بندی ها، متخصص زخم را قادر می سازد تا پیش بینی خطر ابتلا به عفونت و نتایج درمان زخم را بهتر پیش بینی کند و از این طریق بهترین روش درمان برای هر نوع از زخم جراحی را تجویز کند.
در زخم های جراحی تمیز، نشانه ای از التهاب و عفونت وجود ندارد. این نوع زخم ها شامل دستگاه تنفسی، دستگاه گوارشی و دستگاه تناسلی نیست. جراحی لاپاروسکوپی، عمل های جراحی پوست، جراحش چشم و عروق نمونه خوبی برای این دسته از زخم ها هستند.
زخم های تمیز که در معرض خطر ابتلا به عفونت هستند جزو دسته دوم بوده و بسیار خطرناک هستند. مانند زخم جراحی دستگاه گوارشی، تنفسی و یا دستگاه تناسلی. مراقبت از این زخم و تعویض به موقع پانسمان و رعایت بهداشت بسیار مهم است.
زمانی که یک شی خارجی با زخم تماس پیدا کند، جراحات ناشی از دسته سوم ایجاد می شود. این شی می تواند گلوله، تیغ چاقو یا یک شی نوک تیز باشد که این زخم نیاز به عمل جراحی خواهد داشت و احتمال عفونت در این نوع زخم ها زیاد است.
زخم جراحی آلوده و عفونی شامل زخم های می شود که یک شی خارجی در زخم وجود داشته باشد. و یا به وسیله یک شی خارجی آلوده، زخم ایجاد شده باشد. همچنین زخم های جراحی آلوده شامل زخم هایی هستند که در معرض مواد معده و روده قرار خواهند گرفت.
زخم جراحی عفونی باید به دقت تحت درمان قرار گیرد. علائم عفونت زخم جراحی عبارت است از:
شما عزیزان می توانید جهت دریافت مشاوره رایگان زخم با شماره تلفن های 02166578715 و 02166578674 تماس حاصل فرمایید.