عواملی که خطر ایجاد زخم های مزمن را بالا می برد
عواملی که خطر ایجاد زخم های مزمن را بالا می بردعواملی که خطر ایجاد زخم های مزمن را بالا می برد
عواملی که خطر ایجاد زخم های مزمن را بالا می برددرمان زخم پای دیابتی با وکیوم تراپی
درمان زخم پای دیابتی با وکیوم تراپی
زخم ها ممکن است ناشی از مکانیسم های مختلف بوده و می توانند حاد یا مزمن باشند. زخم ها می توانند پیش رونده، عاجز کننده و در بعضی موارد باعث ناخوشی قابل توجهی و یا حتی مرگ و میر شوند. همه این موارد بدان معنی است که مدیریت زخم ها می تواند کاری پیچیده و دشوار باشد. علاوه بر این، همانطور که انتظارات بالاتر می روند و با افزایش سن عمومی جمعیت، زمان و هزینه های تلاش برای درمان و بهبود زخم بسیار افزایش یافته است.
بسیاری از زخم ها آهسته بهبود می یابند و مراقبت از این زخم ها مشکل است. اخیرا روش تکنیک فشار موضعی منفی یا وکیوم تراپی (خلاء درمانی)، برای حل کردن برخی از این مشکلات طراحی شده است. وکیوم تراپی یک فشار منفی کنترل شده را بر روی سطح زخم ایجاد می کند که دارای مزایای بالقوه برای درمان زخم است.
درمان زخم با فشار مخالف درمانی است که زخم را به بهبود ترغیب می کند. این روش درمانی به طور گسترده برای درمان زخم های مزمن و پیچیده استفاده می شود. گرچه اساس فیزیولوژیکی اثر آن هنوز به طور کامل درک نشده است، اما داده های بدست آمده مدرکی حاکی از تاثیر آن برای بهبود زخم است.
وکیوم تراپی اشاره به پانسمان زخمی دارد که به طور مداوم یا به طور متناوب فشاری را به سطح زخم برای کمک به بهبود آن اعمال می کند. این نوع درمان برای مدیریت بسیاری از زخم های حاد و مزمن، محبوب شده است.
وکیوم تراپی چگونه به درمان زخم پای دیابتی کمک می کند؟
زمانی که پای یک بیمار دیابتی دچار بریدگی می شود و متوجه آن نمی شود زخم های پای دیابتی می تواند به سرعت شکل بگیرد. اغلب مقصر این اتفاق نوروپاتی، یک بیماری مرتبط با دیابت که عصب های حسی را می کشد، است. اگر برش شدید باشد یا آلوده شود، می تواند فراتر از سطح پوست گسترش یابد تا زخم عمیق ایجاد شود.
اگر زخم های پای دیابتی بدون درمان رها شود می تواند بیماری شدید ایجاد کند که نیاز به درمان جدی، جراحی یا حتی قطع عضو خواهد داشت. با این حال، درمان پیشرفته ای که ما از آن استفاده می کنیم، وکیوم تراپی برای درمان این زخم ها موثر است. داده های مربوط به مطالعه در 2015 در World Journal of Orthopedics نشان می دهد که این روش درمان موثرتر از درمان های زخم مرطوب است.
این درمان چگونگی مراقبت از زخم های دیابتی را تغییر داده است و به پزشکان و بیماران مسیر دیگری برای بهبود ارائه داده است. در حالی که تئوری ساده ای دارد، درمان زخم با وکیوم تراپی یک درمان سطح بالاست که می تواند به افراد مبتلا به زخم های شدید دیابتی کمک کند تا از قطع عضو جلوگیری کنند.
وکیوم تراپی زخم پای دیابتی چگونه انجام می شود؟
درمان با استفاده از پانسمان کردن زخم شروع می شود. سپس، یک پمپ خارجی به آن متصل شده که خلاء ملایمی ایجاد می کند. این مکش جریان خون به زخم را افزایش داده و مایع اضافی را کاهش می دهد تا به بهبود زخم کمک کند. همچنین با توجه به نوع باکتری که در حال رشد است، می توان از روش های مختلف درمانی دیگر در کنار وکیوم تراپی بهره گرفت.
دستگاه های VAC برای پاک کردن زخم طراحی شده اند و در عین حال امکان پر کردن زخم های عمیق با بافت سالم را فراهم می کنند. این فرایند برای جلوگیری از عفونت مجدد و حفظ قسمت آلوده شده ی پا ضروری است. در حالی که وکیوم تراپی می تواند به جلوگیری از قطع عضو کمک کند، اغلب عمل جراحی جزئی برای تمیز کردن کامل زخم ( دبریدمان ) و بازرسی زخم، به خصوص اگر که امکان عفونی شدن استخوان زیر زخم وجود داشته باشد، انجام می شود.
انواع مختلفی از دستگاه های VAC وجود دارد – بعضی ها به طور خاص برای استفاده در بیمارستان طراحی شده اند و بقیه برای استفاده درازمدت بوده و قابل حمل هستند.
مراحل وکیوم تراپی
- پانسمان فومی به اندازه تقریبی زخم با قیچی بریده شده و به آرامی روی زخم قرار می گیرد.
- لوله های مکش روی فوم قرار می گیرد.
- پانسمان فوم، همراه با چند اینچ از لوله مکش و منطقه اطراف آن از پوست سالم، با نوار چسبنده شفاف پوشیده می شود.
- انتهای لوله مکش به دستگاه فشار منفی که برای تولید فشار مورد نیاز برنامه ریزی شده است، وصل می شود.
- هنگامی که دستگاه روشن می شود، هوا از داخل پانسمان فوم خارج می شود و موجب خلا در درون آن شده که لبه های زخم را هم به داخل می کشد.
- مایع درون زخم بوسیله فوم گرفته شده و به مخزن دستگاه فشار منتقل می شود.
پانسمان وکیوم تراپی باید هر 48 ساعت تعویض شود. در صورت وجود عفونت پانسمان باید هر 24 ساعت تعویض شود. اگر زخم عفونی نباشد، ممکن است پانسمان را برای دوره های طولانی تری نگه داشت. بسته به نوع زخم، درمان زخم با وکیوم ممکن است برای 2 تا 6 هفته مورد نیاز باشد.
مواردی که در طول درمان زخم دیابتی باید به خاطر بسپارید
بحث های درمانی هرگز یک نسخه کلی برای همه نیست. هر کس به طور متفاوتی بهبود می یابد و اینکه چقدر راحت و با چه سرعتی زخم بهبود می یابد وابسته به مکان زخم است. در طول درمان، به طور مداوم روش درمانی ارزیابی شده تا به بهترین نتیجه رسید. دکتر شما از شما سوالات زیادی خواهد پرسید و ممکن است تغییرات شیوه زندگی را در طول بهبودی توصیه کند. اگر نگران هستید یا اگر در مورد وضعیت خود یا درمان سوالی دارید، مهم است که آن را با دکتر خود مطرح نمایید.
یکی از چیزهایی که اغلب بیماران را متعجب می کند این است که دستگاه های وکیوم تراپی باعث ایجاد سر و صدا می شوند. این دستگاه ها با سنسورهای پیچیده ساخته شده اند و این صداها از تنظیم دستگاه در زمان تمیز کردن و بستن زخم است. دستگاه ها نسبتا آرام هستند، اما صدای آنها می تواند با تغییرات زخم و یا حرکت بیمار تغییر کند. بنابراین صداهای جدید به این معنا نیست که چیزی کار نمی کند. دستگاه ها دارای آلارم هستند، پس اگر مشکل وجود داشته باشد، متوجه می شوید!
یکی دیگر از جنبه های مهم بهبود زخم، مراقبت از خود است. افرادی که دیابتی با کنترل دارند، نتایج بهتر با درمان VAC دارند. این افراد، بیمارانی هستند که قند خون خود را به دقت بررسی می کنند و به طور مرتب پاها را چک می کنند تا متوجه وجود زخم شده و بتوان از ابتلا به عفونت جلوگیری کنند.
در بیماری دیابت، تغذیه یک تعادل حساس است. کادر درمان باید مراقب مصرف کالری بوده و باید نیازهای مربوط به سلامت قلب و کلیه را مدیریت کنند. بسیاری از بیماران با تمام این مشکلات مواجه هستند، بنابراین تحت درمان یک متخصص تغذیه و متخصص غدد بودن می تواند به حل مشکل کمک کند. بازدهی قدرت اندام و تحرک نیز برای نتایج درازمدت و کیفیت زندگی بسیار مهم است و بیماران می تواند از یک درمانگر فیزیکی و یا فیزیوتراپ برای توانبخشی بهره ببرد.
برای مقالات زخم به سایت وکیوم تراپی مراجعه کنید.
