بهترین راه های پیشگیری از زخم بستر

بهترین راه های پیشگیری از زخم بستر

زخم بستر ممکن است قبل از اینکه به طور کامل رشد کند فقط شبیه به یک کبودی باشد.

زخم های تحت فشار که معمولا با نام زخم بستر شناخته می شوند در برخی از بیماران رایج بوده و می تواند از پشت کمر تا پشت گوش های بیماران ظاهر شود. علاوه بر بررسی روزانه بدن، چندین مرحله وجود دارد که می توانید با انجام آن به پیشگیری از وقوع زخم و به کاهش آسیب های مزمن کمک کنید.

کدام مناطق بدن را بررسی کنیم

از آنجایی که زخم بستر در هر منطقه از بدن ممکن است پدیدار شود، ضروری است که کل بدن را برای زخم های فشاری چک و کنترل کنیم. با این حال، چند نقطه وجود دارد که نیاز به توجه خاص دارند:

هیپ یا مفصل ران

مفصل ران به خاطر استخوان های بزرگ آن و فقدان چربی بین لایه های بافت، می تواند یک مکان مشترک برای زخم بستر در بیماران باشد.

زانو و آرنج

همانند مفصل ران، این مناطق استخوانی که چربی کمتر نسبت به سایر مناطق بدن دارند در معرض زخم بستر هستند. همراه بیمار می تواند با نرمش دادن منظم دست و پای بیمار در تخت، جریان خون در این مناطق را افزایش داده و مانع ظاهر شدن زخم بستر شود.

شانه ها

اغلب بیمارانی که زمان زیادی را در رختخواب می خوابند دچار زخم در قسمت شانه ها می شوند. این بیماران از شانه ها به عنوان نقطه چرخشی برای تغییر موضع استفاده می کنند، به این معنی است که این ناحیه از بدن در طول روز دچار اصطکاک زیادی می شود.

پاشنه و مچ پا

پاشنه و مچ پا به عنوان اندام هایی که از قلب دور هستند، گردش خون به این قسمت از بدن محدود می شود، همچنین پاها به طور منظم با جوراب ها و کفش هایی که می تواند موجب ایجاد زخم شود، در ارتباط هستند. زخم دیابتی نیز در این ناحیه از بدن رایج است.

گوش ها

گوش ها می تواند یک منقطه شایع برای زخم بستر باشد که توسط پزشکان و پرسنل بیمارستان ها نادیده گرفته می شود. گوش ها مناطقی هستند که در طول شبانه روز به طور مرتب با بالش دچار اصطکاک می شوند. پشت سر نیز به همراه گوش ها باید به طور روزانه بررسی شود.

علائم هشدار دهنده

هنگام انجام بررسی بدن، تنها توجه دقیق به اندازه، میزان و ناحیه ای که زخم شده کافی نیست، بلکه پزشکان و پرستاران باید مناطقی را که علائم هشدار دهنده زود هنگام زخم بستر را نشان می دهند را بررسی کنند. این بررسی ها به درمان زخم بستر در مراحل اولیه کمک چشمگیری خواهد کرد:

بافت پوست

اگر بافت ناحیه ای از بدن حالت اسفنجی داشته باشد یا به نظر مایع بیشتری نسبت به بافت اطراف در زیر پوست جمع شده باشد، می تواند یکی از علائم هشدار دهنده زخم فشاری باشد.

رنگ پوست

همانطور که گفته شد زخم بستر ممکن است قبل از آنکه به طور کامل رشد کند شبیه به یک کبودی باشد. اغلب محلی که تحت فشار است نسبت به سایر مناطق پوست، رنگ دیگری خواهد داشت. این محل ممکن است به رنگ کبود، قرمز تا ارغوانی باشد.

دمای پوست

قسمت هایی از پوست بدن که گرمای بیشتری دارند ممکن است نشانه هایی از زخم بستر باشند.

منبع سایت

زخم باز چیست، علل، انواع و علائم آن

زخم باز چیست، علل، انواع و علائم آن

به طور کلی، زخم ها به دو دسته طبقه بندی می شوند. زخم بسته ( زخمی که پوست دست نخورده باقی می ماند ) و یا زخم باز ( در این حالت پوست شکافته یا ترک برداشته و بافت زیرین در معرض خطر محیط بیرونی قرار می گیرد ). در زخم باز احتمال خونریزی و عفونت افزایش می یابد.

علل، انواع و علائم زخم باز

• ساییدگی

زخم ساییدگی، زخم سطحی محسوب می شود که سبب آسیب لایه های بالایی پوست می شود که در پی تماس پوست با سطح سفت و یا سطح صاف با سرعت بالا ( دویدن ) ایجاد می شود. ساییدگی معمولا با کمی درد و خونریزی همراه است که پس از مدت کوتاهی بعد از آسیب اولیه ظاهر می شود.

• پارگی یا دریدگی

این نوع از زخم باز، ناشی از پاره شدن پوست به وسیله یک شی خارجی است. لبه های این زخم به طور نامنظم بوده و باعث درد و خونریزی بیشتری نسبت به زخم ساییدگی دارد. به طور کلی زخم پارگی، ناشی از ضربه ( مانند تصادف ) و یا تماس با شی تیز است.

• برش یا شکاف پوست

در بیشترین حالت این نوع از زخم باز، ناشی از عمل جراحی و بریدگی پوست با یک شی تیز است، مانند چاقو یا تیغ جراحی. این نوع از زخم های باز، اغلب به صورت خطی و صاف هستند.

• بسته به عمق و محل زخم باز، یک برش می تواند عامل تهدید کننده زندگی فرد باشد و باعث آسیب جدی شود. به ویژه اگر شامل اندام ها حیاتی، رگ های خونی مهم و اعصاب باشد.
• سوراخ شدن یا خلیدگی پوست

ظاهر این نوع از زخم، به شکل گرد می باشد که ناشی از برخورد بدن با اشیا نوک تیز مانند سوزن، میخ و یا دیگر اشیای مخروطی و دندان ( مانند گاز انسان یا حیوان ) ایجاد می شود. اندازه زخم، عمق، خونریزی و درد به طور مستقیم با اندازه و نیروی شی سببی مرتبط است.

• نفوذی

این نوع از زخم باز می تواند ناشی از هرگونه جسم یا نیرویی باشد که از طریق پوست به اندام های زیرین وارد می شود. با توجه به علت زخم، اندازه و شکل این زخم ها می تواند متغیر باشد. زخم های نفوذی می تواند تهدید کننده زندگی باشد و یا سبب آسیب جدی شوند. به خصوص اگر شامل اندام های حیاتی، رگ های خونی و یا اعصاب باشد.

• زخم گلوله

این زخم منحصرا ناشی از شلیک گلوله توسط اسلحه گرم ایجاد می شود. این زخم ها در محل ورود، منظم، گرد و کوچک تر از اندازه گلوله هستند، جراحات وارد شده ممکن است اثر سوختگی بر روی لبه ها و بافت اطراف، به جای بگذارد. اگر گلوله از بدن خارج شود، محل خروج گلوله شکل نامنظمی خواهد داشت که بزرگتر از زخم ورودی است و معمولا دچار خونریزی می شود.

گلوله در یک خط مستقیم در داخل بدن حرکت می کند، به جز زمانی که با استخوان برخورد داشته باشد. اگر که گلوله به استخوان برخورد کند، می تواند سبب شکستن استخوان شود و یا در جهت دیگری منحرف شود. علاوه بر خطر برای اندام های حیاتی یا رگ های خونی مهم، حرکت سریع و مارپیچی گلوله می تواند آسیب جدی به بافت اطراف که از آن عبور می کند، شود.

• منبع سایت
  

علائم عفونت زخم جراحی

علائم عفونت زخم جراحی

اکثر اوقات جراحی ها، ممکن است باعث عفونت شود که می تواند اثرات کوچک و یا بزرگ در بدن ایجاد کند. این مقاله به شما در شناسایی عفونت های رایج بعد از عمل های جراحی کمک خواهد کرد. این به شما این امکان را می دهد تا قبل از جدی شدن مشکل، به متخصص مراجعه کنید.

درمان جراحی، معمولا بعد از درمان های دارویی خوراکی و یا داخل وریدی، اغلب به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، جراحی اغلب می تواند باعث عفونت شود. اما عفونت بعد از عمل چگونه شناسایی می شود؟ چگونه می توانید متوجه شوید که مشکلات و ناراحتی هایی که بعد از عمل بوجود می آیند، روند بهبود طبیعی نیست و عفونت است؟

پس از جراحی، بدن ضعیف می شود؛ بنابراین، هر گونه اقداماتی باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که محل عمل در معرض باکتری ها و میکروب های مضر نیست. اگر چه متخصصین اغلب این پارامترها را به خوبی کنترل می کنند، اما در برخی موارد عوارض بعد از عمل مشاهده می شود. این عفونت ها می توانند درد، تورم، التهاب، تغییر رنگ پوست و ضعف را ایجاد کنند.

علائم عفونت زخم جراحی کدامند؟

مراقبت های پس از عمل معمولا شامل پاسخ بیمار در جراحی و همچنین کنترل عفونت می باشد. با این وجود، ممکن است عفونت ها با وجود اقدامات محافظتی ایجاد شود. این وضعیت معمولا  چند ساعت پس از آن است که بیمار پس از عملیات کوچک به خانه می رود و اغلب در این مورد افراد نمی توانند تشخیص دهند که آیا زخم آنها در حال بهبود است یا عفونت. به همین دلیل، پیگیری بیماران و مراجعه بیمار به متخصص زخم در اسرع وقت بسیار مهم است.  تشخیص زود هنگام و شناسایی عفونت، شما را از بسیاری از مشکلات محافظت می کند. فقط نکات زیر را مرور کنید و  علائم عفونت زخم جراحی پس از جراحی را یاد بگیرید.

سردرد و  یا بدن درد

این شایع ترین عفونت بعد از جراحی است، اما اغلب می توان تصور کرد که این امر به دلایل دیگر رخ می دهد. احساس ناراحتی یا درد در محل عمل طبیعی است ، اما اگر بعد از عمل درد شدید یا سردرد دارید، ممکن است به علت عفونت باشد. باید بلافاصله به متخصص مراجعه کنید.

تورم و قرمزی

وجود تورم و قرمزی در محل زخم به وجود عفونت اشاره دارد.

چرک و تخلیه

این یک عفونت بسیار جدی است و هیچ چیزی عادی در مورد آن وجود ندارد. هنگامی که بریدگی به هر دلیلی آلوده می شود، تشکیل چرک شروع می شود. می توانید ترشح یک مایع سبز مایل به زرد را ببینید. همچنین در بعضی موارد، چرک همراه با خون دیده می شود. اگر با چنین مشکلی روبرو شدید، باید در اسرع وقت به یک متخصص مراجعه کنید تا از عوارض بیشتر جلوگیری شود.

تب

تب بسیار خفیف پس از جراحی رایج است. اگر تب بیش از ۳۸.۳ درجه داشته باشید، باید نگران باشید. بنابراین، بسیار مهم است که درجه حرارت بدن خود را اندازه گیری و کنترل کنید. تب ممکن است با سردرد، بدن درد و ضعف همراه باشد. با این حال، ممکن است اختلال بدون تب نیز وجود داشته باشد.

بالا بودن حرارت محل جراحی

یکی دیگر از نشانه های عفونت پس از عمل این است که، زمانی که بریدگی را لمس می کنید احساس می کنید درجه حرارت آن بالا است. این نشان دهنده عفونت محل بریدگی و مبارزه بدن با عفونت است.

منبع سایت